Položaj osoba sa invaliditetom na Balkanu

Centar za samostalni život osoba sa invaliditetom Srbije i Centar za samostalni život osoba sa invaliditetom Smedereva organizovali su u Smederevu 30.11.2015. godine okrugli sto pod nazivom „Usklađenost zakonodavstva Srbije sa Konvencijom UN o pravima OSI u oblasti socijalne zaštite“. Okrugli sto se realizuje u okviru projekta Socijalna integracija i poboljšanje kvaliteta života OSI kroz jačanje njihovih kapaciteta i društvenu angažovanost.
Okruglom stolu prisustvovalo je 42 učesnika među kojima su bili predstavnici organizacija osoba sa invaliditetom iz Smedereva, Bora, Niša i Kragujevca, kao i predstavnici lokalnih vlasti u Smederevu.

O temi okruglog stola, koja je vezana za Član 8. Konvencije UN o pravima osoba sa invaliditetom – Odgovrajući uslovi života i socijalna zaštita, govorili su Vladan Jovanović, ekspert u oblasti socijalne zaštite i jedan od članova Radne grupe koja je izradila Zakon o socijalnoj zaštiti, i Ivana Gvozdenović, stručni saradnik Centra za samostalni život osoba sa invaliditetom Smedereva.

U razgovoru sa učesnicima doneti su sledeći ZAKLJUČCI I PREPORUKE

1. Zakonodavstvo u Republici Srbiji je u velikoj meri usklađeno sa Konvencijom UN o pravima osoba sa invaliditetom u oblasti socijalne zaštite.
2. Zakonom o socijalnoj zaštiti koji je donet 2011. godine sistem socijalne zaštite je postao uređeniji.
3. Zakon o socijalnoj zaštiti trebalo je da omogući održivo finansiranje kroz decentralizaciju, odnosno trebalo je da lokalne samouprave započnu sa finansiranjem usluga na lokalnom nivou.
4. Primena Zakona o socijalnoj zaštiti je na niskom nivou posebno kada se govori o uslugama socijalne zaštite.
5. Izostala je izrada Uredbe o namenskim transferima kojima je trebalo da država pruži finansijsku podršku za realizaciju usluga u manje razvijenim gradovima i opštinama.
6. Zakon o socijalnoj zaštiti trebalo je da omogući pluralizam usluga i pružaoca usluga, ali se u praksi i dalje dešava da usluge pružaju Centri za socijalni rad, jer opštine i gradovi ne omogućavaju organizacijama da budu pružaoci usluga.
7. Potrebno je izmeniti Pravilnik o bližim uslovima i standardima za pružanje usluga socijalne zaštite jer postojeći standardi nisu minimalni i garancija kvaliteta pružanja usluge i teško su dostižni organizacijama civilnog društva.
8. Potrebno je učiniti transparentnim izmene i dopune postojećeg Zakona o socijalnoj zaštiti ili donošenje novog Zakona o socijalnoj zaštiti. Neophodno je uticati na resorno Ministarstvo da u ovaj proces aktivno uključi predstavnike organizacija civilnog društva i sve druge na koje se zakon odnosi.